వలచితినని,
సదా తలచెదనని
ఎదలో నిలెచెదనని
హోయగాలతో
సోయగాలతో
బంజరువలె మోడువారిన
సైకతమైదానమై బీడువారిన
మదీయ మానసమందు
ప్రేమకాసారాలు ప్రసరించి
ప్రణయకేదారాలు పరిఢవిల్లించి
విభ్రాంతుఢునై ఒకింత దిగ్భ్రాంతుడినై
వాస్తవమా లేక
ఉన్మాదమా లేక
ఊహా చిత్రమా అని
కనులు పరికించి
స్వీయనఖక్షతగాత్రుడినై
పరిశీలించి
ప్రణయసుధామాధుర్యమును మనసారా గ్రోలుటకు
సంసిధ్ధుడినికాగా
విద్యుల్లతలా క్షణకాలంలో
మాటైనను చెప్పక మాయమైతివే...
నినుమరచుట తెలియక మధుశాలనే
నిత్యశయనమందిరంగా చేసుకొని
సురాపానసేవనలో స్వస్థతను పొందగా
ఎంతటి జానవే ..
మత్తును తలకెక్కనీయవు..
కనులకు కునుకు కూడా రానీయవు
నరకప్రాయమైనదిగదా
ప్రేయసీ నీ రాకతో
నీ పోకతో
వలదు జవరాండ్రను నమ్ముట
అని నోరార పలికిన ప్రాజ్ఞుల మాట నిజమైనది సుమా
ప్రణయాగ్నిని మించిన ప్రళయాగ్ని కలదే...
No comments:
Post a Comment