నీ జ్ఞాపకాల పందిరిలో....

ఇంకా ఎదురుచూస్తూనే ఉన్నా
ఒక్క క్షణం ఆగండి అని
ఆజ్ఞాపించి వెళ్ళేవు
నిజంగా నీవు మరలా వస్తావని
మలి సంధ్య మరలిపోయినంతవరకు
నీలాకాశం నిశ్శబ్దగీతాన్ని ఆలపించినంతవరకు
నిరాశకు చోటివ్వక
నిస్పృహకు చోటివ్వక
నిరంతర నిరీక్షణలో గడిపా
రానని నీకు తెలిసినపుదు
రావాలని
నాతో నడవాలని
జీవితం పంచుకోవాలని నీకు లేనపుడు
వస్తానని చెప్పి ఎందుకు వెళ్ళావో
ఇప్పటికీ అర్ధం కాదు
రాయివని, కసాయివని, అడియాశలు రేపావని
ఎన్నటికీ దూషించలేను
నాకు మాత్రం తెలియదా
ఏ భయం నిన్ను పలాయనవాదానికి ప్రేరేపించిందో
ఏ ఆశల వలయం నిన్ను అవకాశవాదిగా మార్చిందో
ఆత్మను నాలో విడిచి, మనసు నాతో మమేకం చేసీ
శరీరాన్ని ఏ సామికి సమర్పణ చేసి
జీవితపర్యంతం నిర్జీవిగా బతుకుతున్నావో
అనే పరివేధనలో గడుపుతున్నా
నీ జ్ఞాపకాల పందిరిలో అలమటిస్తూనే ఉన్నా
ఏ క్షణమైనా ఎదురుకావా అని
నిరీక్షిస్తునే ఉన్నా....